19 listopada 1880 r.

Pierwsze zebranie zwołane przez Ignacego Gumińskiego. Koło liczyło wtedy 15 członków. Uchwalono, że wpisowe do Towarzystwa wynosić będzie 10 koron, a roczna składka członkowska ok. 30 koron. Zebranie Prezesem wybrało Ignacego Gumińskiego.

12 stycznia 1898 r.

Uchwalenie nowego statutu, który "został zatwierdzony za skryptem Wysokiego C. K.Namiestnictwa we Lwowie z dnia 14 kwietnia 1898 r. L28 865". Statut w dniu 10 maja 1898 r. podpisał Prezes Towarzystwa Myśliwych  -  Edmund Rylski (oryginał Statutu znajduje się w zbiorach Muzeum Łowiectwa  i Jeździectwa w Warszawie).

12 maja 1904 r.

Walne Zebranie Koła przyjęło kolejny statut Towarzystwa, którego oryginał znajduje się w zbiorach archiwalnych Koła.

9 kwietnia 1919 r.

Odbyło się pierwsze Walne Zebranie członków Towarzystwa w wolnej Polsce.

Ignacy  Gumiński   pierwszy prezes Koła Łowieckiego  „Towarzystwa Myśliwych” w Rzeszowie

W 2015 roku Koło Łowieckie „Towarzystwa Myśliwych” w Rzeszowie obchodzi 135-letnią rocznice powstania (1880-2015). Informacja o założycielu i pierwszym prezesie Koła Łowieckiego „Towarzystwa Myśliwych”.

Zalesie wieś, z której pochodził  Ignacy  Gumiński, położona jest na południowo-wschodnich krańcach Rzeszowa. Najwcześniejsze wiadomości o Zalesiu pochodzą  z 1404 roku, ale ta dawna wieś posiada  znacznie starszy rodowód. Na jej terenie odkryto ślady prehistorycznego osadnictwa, jak również i cmentarzysko ciałopalne z okresu wpływów rzymskich. W jednym z grobów znaleziono całe wyposażenie wojownika z II w. n.e. Początkowo wieś stanowiła własność królewską, a w II połowie XIV wieku przejęli ją  w posiadanie Pileccy z Łańcuta. Od początku XV wieku wchodziła w skład "państwa tyczyńskiego", należąc do kolejnych dziedziców tego państwa. 

Herb Gumińskich (źródło: www.pl.wikipedia.org)

Folwark na Zalesiu powstał najprawdopodobniej jeszcze w XVI w. i przechodził z rąk do rąk różnych znanych rodów polskich i ruskich. W roku 1880 majątek zaleskiego folwarku należał do Ignacego Gumińskiego, herbu Rola. Herb składa się z tarczy, w której widnieje srebrna róża. Wokół niej umieszczone są trzy kroje, jeden skierowany prosto od dołu, pozostałe dwa umieszczone są z boku róży. W klejnocie znajduje się pięć strusich piór. 

W latach osiemdziesiątych XIX wieku  Ignacy Gumiński był prezesem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego w Rzeszowie. W swoim majątku systematycznie wprowadzał techniczne nowinki rolnicze, m.in. meliorację pól, siew za pomocą siewnika, nawozy sztuczne oraz nowoczesne maszyny rolnicze.

To była rodzina światłych ludzi. Właścicielka Zalesia patronowała sprowadzanym do Rzeszowa teatrom. Między innymi  na zaproszenie pani Gumińskiej zjechała Helena Modrzejewska. W dworze spotykała się elita, gościł tam m.in. prezydent Ignacy Mościcki. 

Ignacy Gumiński (źródło: Archiwum UR)

Od najdawniejszych czasów Zalesia, sporą część mieszkańców stanowili Rusini.   

W 1945 roku zostali oni wysiedleni do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. W 1977 r. Zalesie w całości przyłączono do Rzeszowa. Od tego momentu dawna wieś stała się miejscem intensywnej zabudowy. Na rozległym terenie powstało duże osiedle o nazwie Zimowit, na którym wszystkie ulice przyjęły nazwy od kwiatów. 

19 listopada 1880 r.

Opracowano statut Koła Towarzystwa Myśliwych w Rzeszowie, którego autorem był notariusz Gustaw Hinzinger. Po zatwierdzeniu statutu we Lwowie – pierwsze zebranie zwołane zostało przez Ignacego Gumińskiego w tym samym roku. Koło liczyło wtedy 15 członków, a byli to: Ignacy Gumiński, Mieczysław Jabłoński, Gustaw Hinzinger, Feliks Jaśkiewicz, Stanisław Jaworski, Stanisław Skrzyński, Adam Jędrzejowicz, Edward Jędrzejowicz, Marian Jędrzejowicz, Jędrzejowicz Stanisław, Henryk Christiani, Onufry Oraczewski, Marceli Straszewski, Adam Brzeżany, Bronisław Bielański. Zebranie uchwaliło wpisowe na 10 koron, a roczną składkę członkowską - 30 koron; zebranie Prezesem wybrało Ignacego Gumińskiego. 30 grudnia 1880 roku wydzierżawiono tereny do polowania na okres 5-ciu lat w miejscowościach: Niechobrz, Nosówka, Racławówka, Cierpisz, Krasne, Malawa, Mrowla, Rudna Mała, Rudna Wielka, Słocina, Zgłobień, Błędowa Tyczyńska, Borek Nowy, Chmielnik, Dylągówka, Grzegorzówka, Lecka i Wola Rafałowska. Łącznie wydzierżawiono 18 obwodów obejmujących około 20 000 hektarów. Obszary te obejmowały jedynie ziemie chłopskie. Przeciętna opłata roczna za obwód wynosiła około 16 koron. We wszystkich wydzierżawionych obwodach było mało zwierzyny. Bytowały w nich sarny, zające, lisy, mało było bażantów, znaczne ilości przepiórek, mniej chruścieli, słabe ciągi słonek, natomiast występowało bogactwo szkodników: jastrzębi, srok, wron, zdziczałych kotów i wałęsających się psów.